Çöldeki Bahtsız Bedevi Bile Senden Şanslı Paşam…*

Senin karşısına çıkan ise ben, Yani doğruyu yüzüne söyleyenden başka kimse değil. Hangi dala elini atsan elinde kalıyor. Siyasetin hangi kapısını çalsan, kapının ardına kadar açık olmadığını anlıyorsun. Çünkü sen, siyasetin ortasında ama hep dış kapının dış mandalısın. Kendini merkeze koysan da, herkes seni kenarda tutuyor. Kime yönelsen, neye tutunsan olmuyor. Sözde kalabalıklar içinde yürüyorsun ama yapayalnızsın. Çünkü samimiyetin, kalabalığı susturan bir yankı değil; boş bir gürültü gibi dağlara çarpıp geri dönüyor. Bana sorsan… O çölde savrulan Bedevi bile senden şanslı. En azından onun karşısına kutup ayısı çıkıyor, yani bir mücadele, bir sınav, bir hikâye var. Senin karşına çıkan sadece gerçekler… Ve en beteri: *Ben.* Gerçekleri duymaya tahammülün yoksa, biraz sus paşam… Çünkü bu çöl senin değil, senin altını boşalttığın her kelimen Yol uzun, çöl derin... Ama unutma paşam; Her çölün bir sonu, Her yorgun yüreğin bir durağı vardır.