“Sokukluk Bir Karakter Sorunudur”

Hayatın her alanında karşımıza çıkan bir tipleme vardır: Sokuk. Ne işi doğru düzgün yapar, ne ortamda huzur bırakır. Herkesi gerer, her şeye maydanoz olur ama ortaya koyduğu tek şey vardır: Sinir bozmaktan başka bir işe yaramamak. Sokuk insanlar sessizliğin düşmanıdır. Bir ortamda huzur mu var? Bekleyin, birazdan gereksiz bir yorumla veya yersiz bir mimikle ortalığı bulandıracaklardır. Çoğu zaman söyledikleri değil, söylediklerini söyleyiş biçimi rahatsız eder. Hani bazı insanlar gelir, ortam aydınlanır ya… İşte bunlar da gelir, ortama sis çöker. Bir iş yapılacaksa ya ortalığı karıştırırlar ya da “Ben zaten söylemiştim” moduna geçerek kendini parlatmaya çalışırlar. Ama iş üretmek, çözüm sunmak ya da taşın altına elini koymak? Yok öyle bir dertleri. Toplum olarak sokuk tiplemelerle baş etmenin tek yolu; onları oldukları gibi tanımak, sınırlı tutmak ve mümkünse etkisiz alanlara yönlendirmektir. Çünkü bu karakter sorunu, bulaşıcı bir hastalık gibi etrafı da zehirleyebilir. Unutmayın: Sokukluk, susunca geçmeyen bir hastalıktır. Tedavisi ise ciddiyet, sınır ve mesafedir.